Tedavisi sadece organ ve doku nakli ile mümkün olan hastalıklar, tüm dünyanın olduğu gibi, ülkemizin de en önemli sağlık sorunlarının başında yer alıyor. Türkiye’de, organ ve doku nakli bekleyen hastaların sayısı her geçen gün artıyor. Özellikle kalp ve karaciğer nakli bekleyen hastalar, uygun organ bulunmaması nedeniyle hayatlarını kısa süre içinde kaybediyorlar. Nakil yapılan organ ve dokular; böbrek, karaciğer, kalp, akciğer, pankreas ve ince bağırsak, kalp kapakçığı, kornea, kemik iliği ve deridir. İleri kalp, karaciğer ve böbrek yetmezliği olan hastalarda sağlıklı bir yaşam sadece organ nakli ile mümkündür. Bugün ülkemizde böbrek bekleyen yaklaşık 40 bin böbrek hastası bulunmaktadır ve bu hastalar potansiyel böbrek bekleyen hastalardır. Diyaliz böbrek hastaları için yardımcı bir tedavi şeklidir. Ancak kalp, karaciğer hastalarının diyaliz gibi bir yardımcı tedavi olanakları da yoktur. Ülkemizde organ bağışları henüz istenilen seviyeye ulaşamamıştır. Bu nedenle organ bağışının yaygınlaştırılması gereklidir.
Türkiye genelinde 2002 yılında 2073, 2003 yılında 984 kişi olmak üzere toplam 3057 kişi organlarını bağışlamıştır. Türkiye’de ilk kez 22 kasım 1968’de Ankara Yüksek İhtisas Hastanesi’nde Dr. Kemal Beyazıt tarafından kalp nakli yapılmış ancak hasta kaybedilmiştir. İlk başarılı organ nakli ise, 3 Kasım 1975yılında Dr. Mehmet Haberal ve ekibince Hacettepe Üniversitesi Hastanesi’nde bir anneden oğluna yapılan böbrek nakli oldu. Bunu 1978 yılında aynı ekibin kadavradan yaptığı ilk böbrek nakli izledi. 2004 yılı itibariyle Türkiye’de; 12 Kalp Nakli Merkezi, 17 Karaciğer Nakli Merkezi, 25 Böbrek Nakli Merkezi, 21 Kemik İliği Nakli Merkezi ve 11 Göz Bankası mevcuttur.
2003 yılında 605 böbrek, 174 karaciğer, 23 kalp, 24 kalp kapağı, 1807 kornea, 498 kemik iliği, 9 pankreas nakli gerçekleştirildi. Türkiye’de 2003 yılı sonu itibariyle organ nakli merkezlerinde sıraya girip organ ve doku nakli bekleyen 6 bin 60 böbrek, 430 karaciğer, 146 kalp, 9 kalp kapağı, 4 akciğer, 27 kalp-akciğer, 16 pankreas, 4 bin 958 kornea, 282 kemik iliği hastası bulunuyor. Organ alacak hastalar önce kan ve doku gruplarına göre daha sonra da tıbbi aciliyet durumlarına göre belirlenir. Cins, ırk, din, zengin-fakir ayırımı yapılmaz. Kişi organ bağışından vazgeçtiği anda üzerinde taşıdığı organ bağış kartını taşımaktan vazgeçmesi ve kayıtlı bulunduğu merkeze bu durumu bildirmesi yeterli olacaktır.
Türkiye genelinde 2002 yılında 2073, 2003 yılında 984 kişi olmak üzere toplam 3057 kişi organlarını bağışlamıştır. Türkiye’de ilk kez 22 kasım 1968’de Ankara Yüksek İhtisas Hastanesi’nde Dr. Kemal Beyazıt tarafından kalp nakli yapılmış ancak hasta kaybedilmiştir. İlk başarılı organ nakli ise, 3 Kasım 1975yılında Dr. Mehmet Haberal ve ekibince Hacettepe Üniversitesi Hastanesi’nde bir anneden oğluna yapılan böbrek nakli oldu. Bunu 1978 yılında aynı ekibin kadavradan yaptığı ilk böbrek nakli izledi. 2004 yılı itibariyle Türkiye’de; 12 Kalp Nakli Merkezi, 17 Karaciğer Nakli Merkezi, 25 Böbrek Nakli Merkezi, 21 Kemik İliği Nakli Merkezi ve 11 Göz Bankası mevcuttur.
2003 yılında 605 böbrek, 174 karaciğer, 23 kalp, 24 kalp kapağı, 1807 kornea, 498 kemik iliği, 9 pankreas nakli gerçekleştirildi. Türkiye’de 2003 yılı sonu itibariyle organ nakli merkezlerinde sıraya girip organ ve doku nakli bekleyen 6 bin 60 böbrek, 430 karaciğer, 146 kalp, 9 kalp kapağı, 4 akciğer, 27 kalp-akciğer, 16 pankreas, 4 bin 958 kornea, 282 kemik iliği hastası bulunuyor. Organ alacak hastalar önce kan ve doku gruplarına göre daha sonra da tıbbi aciliyet durumlarına göre belirlenir. Cins, ırk, din, zengin-fakir ayırımı yapılmaz. Kişi organ bağışından vazgeçtiği anda üzerinde taşıdığı organ bağış kartını taşımaktan vazgeçmesi ve kayıtlı bulunduğu merkeze bu durumu bildirmesi yeterli olacaktır.
organ bağışı yapmış bireyleri kurtarmak için o kadar da kasmıyo
YanıtlaSilcerrahlar diye bi söylenti çıkmıştı zamanında. yani ölürse bi çok
insana faydası olur* zihniyetiyle. yetkililer buna bi açıklama
getirsin.tabi ki "doktorlar hipokrat yemini yaparlar, o yüzden bu
dediğiniz mümkün değil." şeklindeki bi açıklama ben dahil kimseyi
tatmin etmeyecektir. karşı olanlar ya yobazdır, ya korkak, ya da
anlattığım meseleden dolayı biraz çekingen davrananlardır.